بسم الله الرحمن الرحیم
یوگا از تبلیغ تا تحقیق:( شماره1)
انسان های عاقل در هر کجای عالم برای ورود در هر فعالیتی ابتدا به شناخت، تعریف و اثرات آن فعالیت می پردازند؛ سپس اگر آن فعالیت را با توجه به تعریف و اثراتش برای خود مفید دانستند، اقدام به آن می کنند.
یوگا هم از این قاعده مستثنی نیست، پس بر کسی که می خواهد وارد یوگا شود لازم است، ابتداء امر آن را بشناسد و برای شناخت آن هم، باز طبق قاعده ی عقل و سیره ی عقلا باید به سراغ اساتید آگاه و پیشکسوتان و منابع معتبر آن برود.
یوگا در ایران به عنوان ورزش معرفی شد و رشد کرد، ولی آیا منابع معتبر و پیشکسوتان یوگا هم آن را ورزش می دانند؟
موسوی نسب پدر یوگای ایران می گوید: قبول اینکه یوگا فقط یک ورزش بدنی است کوته نظری است1.پرهیز کنید ازمعلمی که یوگا را ورزش بداند2.
موحدی نائینی که از سرشناس ترین مروجین یوگاست می گوید: یوگا رهائی است، یوگا خدائی است3. با یوگا می توان به خویشتن خویش و به سعادت ابدی رسید4.
لی لی خردمند، یوگا را وصل شدن به آگاهی بی نهایت می داند5.
بدری ستایش می گوید: با یوگا آموختم که روحم را، تا بالاترین عالم روحانی گسترش دهم6.
هما اروندیان چنین از یوگا یاد می کند: یوگا ارتباط بین روح انسان و الوهیت کیهانی را محقق می کند7.
حال برای کسی که می خواهد وارد یوگا شود، دو سوال مهم مطرح میگردد که تا به جواب نرسد عقلش به او اجازه ورود به یوگا را نمی دهد.
اول اینکه، این چه ورزشی است که در کلام پیشکسوتان آن رنگ و بوئی از ورزش ندارد، بلکه همه اتفاق نظر دارند که نوعی معنویت است؟
و دوم اینکه اساسا چرا حقیقت یوگا را پشت ورزش پنهان کرده اند؟ چرا برای تبلیغ آن نمی گویند نوعی معنویت است؟ مگر معنویتی که یوگا به دنبال آن است چه اشکالی دارد که باید پشت چهره ی ورزش پنهان گردد؟
1. سید جلال الدین موسوی نسب(آناندا جیوتی)؛ ساناز فرهت( مایترا)، گنجینه اسرار یوگا ( تهران: فردوس، 1380)
2.سوامی ساچیاناندا ساراسواتی؛ ترجمه جلال الدین موسوی نسب، هاتا یوگا « تمرینات مقدماتی و پیشرفته» (تهران: فراروان،1378)
3.نشریه دانش یوگا، سردبیر :سید عبدالحمید موحدی نائینی،ش52
4.همان،ش50
5.همان،ش40
6.همان،ش46
7.همان،ش56